W środę w uroczystość Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego, zwaną tradycyjnie świętem Trzech Króli ulicami Tarnobrzega przeszedł V Orszak Trzech Króli.
Wydarzenie to w naszym kościele zainaugurowała Msza święta o godz. 10.00, w której uczestniczyła Służba Liturgiczna Ołtarza z królewskimi koronami na głowach. Uroczystość uświetnił również nasz chór kościelny. Bezpośrednio po Mszy św., barwny pochód ruszył na spotkanie Orszaku z kościoła na Serbinowie, by wspólnie ruszyć w kierunku Placu Bartosza Głowackiego. W tym roku – w Roku Miłosierdzia - na trasie orszaku pojawił się dodatkowy przystanek. Na spotkanie z orszakiem czekał czwarty król – Króla Miłosierdzia.

 

Ewangelia Mateusza opowiada, że nowo narodzonemu Jezusowi nie pokłonił się Herod ani nawet ówczesna elita żydowska, tylko pogańscy mędrcy ze Wschodu. Dawna legenda dopowiada, że było ich trzech i że byli królami, legenda nowsza - że był też król czwarty. Spóźnił się do Betlejem okropnie, bo po drodze zajmował się wszystkimi możliwymi biedakami, ale zdążył zobaczyć Chrystusa już nawet ukoronowanego, tyle że koroną cierniową.

 

Podobnie jak w ubiegłych latach orszaki z czterech tarnobrzeskich kościołów  spotkały się w samo południe na Rynku, gdzie wspólnie pokłoniły się Świętej Rodzinie i odmówiły Anioł Pański.  Ks. proboszcz Jan poświęcił okolicznościowe obrazki, wydane na okoliczność wyróżnienia przez biskupa sandomierskiego naszego kościoła jako Kościoła Stacyjnego w Roku Miłosierdzia, które następnie zostały rozdane uczestnikom orszaku. Świętowanie Dnia Objawienia Pańskiego zakończyło wspólne kolędowanie przy muzyce zespołu „Karczmarze”.

 

Święto Objawienia Pańskiego jest to święto nakazane - uczestnictwo we Mszy św. jest obowiązkowe. W wielu kościołach w tym dniu jest święcona i rozdawana kreda, którą po powrocie do domu oznaczamy drzwi do naszych domów i mieszkań.
Co powinniśmy pisać? Tak naprawdę to C + M + B 2014 czyli Christus Mansionem Benedicat (Chrystus błogosławi temu domowi). Pomiędzy poszczególnymi literami skrótu nie ma też znaków plusa, a małe krzyżyki. W praktyce najczęściej jednak widuje się litery K + M + B 2014, odnosząc się do domniemanych imion Trzech Króli czyli Kacpra, Melchiora i Baltazara. Niezbyt poprawna, ale jednak tradycja.

 

Mędrcy świata, monarchowie,
gdzie śpiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie,
chcecie widzieć Dziecię?

 

Ono w żłobie nie ma tronu
i berła nie dzierży,
a proroctwo Jego zgonu
już się w świecie szerzy.

 

Mędrcy świata, złość okrutna
Dziecię prześladuje,
wieść okropna, wieść to smutna,
Herod spisek knuje.

 

Nic monarchów nie odstrasza,
do Betlejem śpieszą,
gwiazda Zbawcę im ogłasza,
nadzieją się cieszą.

 

Przed Maryją stają społem,
niosą Panu dary,
przed Jezusem biją czołem,
składają ofiary.

 

Trzykroć szczęśliwi Królowie,
któż wam nie zazdrości?
Cóż my damy, kto nam powie,
pałając z miłości?