Sakrament bierzmowania, wyciska charakter a ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili.
Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie słów przepisanych w zatwierdzonych księgach liturgicznych.
Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Ważnie udziela tego sakramentu również prezbiter posiadający taką władzę na podstawie powszechnego prawa lub szczególnego udzielenia ze strony kompetentnej władzy.

Przygotowanie:

Bierzmowanie młodzieży w wieku szkolnym odbywa się w trzeciej klasie gimnazjum i poprzedzone jest trzyletnim przygotowaniem przy parafii zamieszkania kandydata do bierzmowania. Zapisy odbywają się we wrześniu. Podstawowym warunkiem zapisu jest uczestnictwo w katechezie szkolnej. Kandydat przez trzy lata uczestniczy raz w miesiącu we wspólnej Mszy Św. z homilią i konferencją. W miesięcznych spotkaniach uczestniczą również rodzice kandydatów. Warunkiem dopuszczenia do bierzmowania jest uczestnictwo w ww. spotkaniach, katechezie szkolnej, niedzielnej Mszy Św., spowiedź, udział w nabożeństwach, modlitwa osobista oraz zaliczenie egzaminu końcowego. Bierzmowanie odbywa się najczęściej na wiosnę.
Odpowiedzialnym za przygotowanie młodzieży do bierzmowania jest Ksiądz Mirosław Gajewski.
Informacje na temat bierzmowania osób dorosłych udzielane są w Kancelarii Parafialnej.

Procedura w kancelarii parafialnej

W kancelarii parafialnej kandydat do bierzmowania zostanie poinformowany o sposobie przygotowania i koniecznych dokumentach do dopuszczenia do sakramentu. Dokumentem koniecznym jest skrócony odpis aktu chrztu. W przypadku osób spoza parafii (według aktualnego miejsca zamieszkania – nie zameldowania), konieczna jest zgoda własnego proboszcza.

Kodeks prawa kanonicznego o bierzmowaniu

/wybrane fragmenty/

Kan. 879. Sakrament bierzmowania; który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili.

Sprawowanie bierzmowania

Kan. 880 § 1. Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie słów przepisanych w zatwierdzonych księgach liturgicznych.

Szafarz bierzmowania

Kan. 882 Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Ważnie udziela tego sakramentu również prezbiter posiadający taką władzę na podstawie powszechnego prawa lub szczególnego udzielenia ze strony kompetentnej władzy.

Przyjmujący bierzmowanie

Kan. 889 § 1. Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany.

§ 2. Poza niebezpieczeństwem śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany i może odnowić przyrzeczenia chrzcielne.

Kan. 890 Wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie. Rodzice, duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili.

Świadkowie

Kan. 893 § 1. Ten może spełniać zadanie świadka. kto wypełnia warunki określone w kan. 874 (patrz: chrzest).

§ 2. Wypada, aby świadkiem był ktoś z chrzestnych bierzmowanego.