Parafia Miłosierdzia Bożego w Tarnobrzegu

Po Mszy św. o godz. 10.00 w dniu 13 stycznia 2019 roku uczniowie klasy IVa i VIb Szkoły Podstawowej Nr 9 w Tarnobrzegu wystawiły Jasełka. Jasełka to widowiska o Bożym Narodzeniu wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich, a ich nazwa wywodzi się od staropolskiego słowa jasło oznaczającego żłób.

Jasełka na stałe wpisały się w kalendarz imprez organizowanych przez naszą osiedlową szkolę dlatego po raz kolejny to niezwykłe widowisko można było oglądać w naszej świątyni. Ze względu na trwające prace nad położeniem nowej posadzki Jasełka zostały wystawione po prawej stronie kościoła na małej przestrzeni. W specjalnie przygotowanych strojach, w bożonarodzeniowej scenografii, przy pełnym kościele młodzi aktorzy niezrażeni problemami akustycznymi pięknie opowiedziały i wyśpiewały historię Bożego Narodzenia.
Jasełka w wykonaniu dzieci wprowadziły wszystkich ponownie w świąteczny nastrój, a uczniowie swym pięknym występem uświadomili wszystkim, że Święta Bożego Narodzenia należą do najpiękniejszego okresu w ciągu roku.
Na koniec Jasełek uczniowie zadedykowali ostatnią kolędę „Kolęda dla Nieobecnych” zmarłym w poprzednim roku nauczycielom Pani Małgosi i ks. Mirosławowi. Kiedy część artystyczna dobiegła końca, występujący aktorzy otrzymali gromkie brawa i słowa podziękowania od księdza proboszcza Jana.

Kolęda Dla Nieobecnych

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy…