Parafia Miłosierdzia Bożego w Tarnobrzegu

Wielki Czwartek, wprowadził nas w Triduum Paschalne, w którym celebrowaliśmy misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. 

Najpierw rano w kościele katedralnym w Sandomierzu biskup diecezjalny wraz z kapłanami odprawił szczególną Mszę św. Krzyżma, podczas której poświęcił oleje, które służą przez cały rok przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych. Była to ważna uroczystość dla kapłanów koncelebrujących, ponieważ odnowili oni przyrzeczenia kapłańskie.

W naszym kościele o godz. 15:00 została odprawiona Koronka do Miłosierdzia Bożego w modlitwie uniżenia, która jest szczególnym darem Boga dla naszych czasów.  Leżenie krzyżem czyli rzucenie się twarzą na ziemię, zwane także prostacją jest znakiem najgłębszej adoracji oraz pokuty.

O godz. 18:00 Triduum Paschalne rozpoczęło się uroczystą Mszą św. Wieczerzy Pańskiej -   dziękczynną za ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa służebnego. Na początku eucharystii przedstawiciele wspólnoty parafialnej wyrazili szacunek i wdzięczność za posługę księżom posługującym w naszym kościele. Księżą otrzymali od parafian wiązanki kwiatów.

W Wielki Czwartek do uroczystego: Chwała na wysokości Bogu – grały organy, które umilkły aż do Uroczystości Paschalnej. W kościele odczytywana była ewangelia opisująca moment obmycia nóg Apostołom. Jest to znak pokory Jezusa i zaproszenia każdego z nas do udziału w Jego Chwale. Główny celebrans  ks. proboszcz Jan Zając umył i ucałował stopy dwunastu mężczyznom. To zwyczaj na pamiątkę gestu Chrystusa, wyraża prawdę, że Kościół, tak jak Chrystus, jest nie po to, żeby mu służono, lecz aby służyć.

Mszę św. swoim śpiewem ubogacił pierwszy premierowy występ naszego chóru kościelnego, pod kierownictwem pana organisty Michała Wojtaszka.

Msza Wieczerzy Pańskiej zakończyła się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do kaplicy adoracji. Tam do godz. 24:00 będzie trwała adoracja, do której zaproszony został każdy z nas, aby trwać na modlitwie z Jezusem i apostołami. Ołtarz został ogołocony z wszelkich ozdób i obrusów, na znak ogołocenia Chrystusa.