Parafia Miłosierdzia Bożego w Tarnobrzegu

W piątek 16 lutego 2024 r. po Mszy św. wieczornej grupa wiernych wraz z ks. Janem Zającem, ks. Sylwestrem Utnikiem i ks. Wojciechem Ciupakiem wyruszyła jak co roku do figury Najświętszego Serca Pana Jezusa na Serbinowie, odprawiając ulicami naszego miasta Drogę Krzyżową w duchu wynagrodzenia za grzechy wykorzystywania seksualnego nieletnich oraz za grzechy pijaństwa, z modlitwą o trzeźwość w Narodzie i naszych środowiskach.

W piątek 16 lutego 2024 r. w naszym kościele o godz. 17:30 została odprawiona pierwsza w tegorocznym Wielkim Poście Droga Krzyżowa. Nabożeństwo Drogi Krzyżowej odprawił ks. proboszcz Jan Zając, który przypomniał nam jaką cenę zapłacił Jezus dokonując naszego odkupienia.
Podczas poszczególnych stacji nie tylko rozważaliśmy konkretne momenty z Drogi Krzyżowej, ale także odnosiliśmy je do aktualnego życia i sytuacji.

W czwartek 15 lutego 2024 r. obchodziliśmy wspomnienie błogosławionego księdza Michała Sopoćki, imieniny św. siostry Faustyny oraz 4. rocznicę konsekracji naszego kościoła. O godz. 18:00 została odprawiona Msza św. dziękczynna, której przewodniczył ks. Jan Zając wraz z księdzem Sylwestrem Utnikiem i księdzem Wojciechem Ciupakiem.

W Środę Popielcową 14 lutego 2024 roku rozpoczął się w Kościele Wielki Post, 40-dniowy okres przygotowania do Świąt Wielkanocnych, czyli Zmartwychwstania Pańskiego. Podczas liturgii tego dnia na każdej Mszy św. wiernym księża posypywali głowy popiołem na znak podjęcia pokuty i wypowiadali słowa „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” albo: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Popiół pochodził ze spalonych palm, poświęconych w poprzednim roku podczas Niedzieli Palmowej.

Wielki Post to okres nawrócenia, czas wolności – stwierdza papież Franciszek w swoim Orędziu na tegoroczny Wielki Post. Jego hasło brzmi: „Bóg prowadzi nas przez pustynię ku wolności”.
Na wstępie papież nawiązuje do pielgrzymowania Izraela przez pustynię i do daru Dziesięciorga Przykazań, wyznaczających drogę z niewoli ku wolności. Przypominając o szemraniu Żydów zauważa, że także dzisiaj Lud Boży „nosi w sobie przytłaczające więzy, które musi porzucić”. Podkreśla, że „Bóg wychowuje swój lud, aby wyszedł ze swoich zniewoleń i doświadczył przejścia ze śmierci do życia”.