Parafia Miłosierdzia Bożego w Tarnobrzegu

W misyjny piątek  7 października 2022 r. jak każdego dnia o godz. 15.00 została odmówiona Koronka do Miłosierdzia Bożego a bezpośrednio po niej ks. Paweł Mackiewicz odprawił Mszę św. W wygłoszonym Słowie Bożym ks. misjonarz mówił o trudnej materii – bo cierpienie człowieka, starość jest rzeczą trudną, z którą wszystkim młodym tak ciężko jest się pogodzić, jest dla nich nieprzyswajalna.  

„…Największym błogosławieństwem, największą wartością jaką można się w życiu poszczycić, pochwalić to są dobrze wychowane dzieci, na których możesz podeprzeć swe ramię, o które oprzesz się w chwili słabości.” – mówił Misjonarz.

Inny ważny, trudny temat jaki poruszył ks. Paweł Mackiewicz do cierpienie. Cierpienie człowieka ma głęboki sens, ale czy dla nas tu na ziemi, tu i teraz, dzisiaj zrozumiały, wytłumaczalny. Cierpienie człowieka przeczy zdrowemu rozsądkowi i logice. Ale skoro Bóg tak urządził ten świat jest to potrzebne bo u Boga nie ma rzeczy bez sensu.

Prosił by pamiętać też o tych wszystkich, którzy chorym pomagają i za ich miłość, za ich drogę, którą przebywają z ludźmi chorymi  dziękujmy Bogu. Dziękujmy, że są na naszej drodze ci wszyscy, którzy chcą nam pomóc, którzy są być jak Szymon na drodze Jezusa.

Prosił byśmy modlili się za siebie nawzajem. A przemijanie, cierpienie ma sens. Obyśmy tylko kiedyś potrafili to odkryć, abyśmy kiedyś ten sens zrozumieli. Nie tu ale tam po drugiej stronie życia.

Po wygłoszonym Słowie Bożym ks. Paweł Mackiewicz, ksiądz proboszcz Jan Zając i wikariusz Sylwester Utnik udzielili wiernym sakramentu namaszczenia chorych. Sakrament ten jest sakramentem umocnienia i uzdrowienia.

Ważny jest wspólnotowy charakter sakramentu namaszczenia chorych. Bo bardzo ważne jest, by chory znalazł wsparcie w swoich bliskich, którzy jak najliczniej mają w nim uczestniczyć. Ważne, by wspierali oni chorego nie tylko przez samą obecność, ale również przez modlitwę i Komunię św. Można powiedzieć, że to właśnie rodzina i najbliżsi są odpowiedzialni przed Panem Bogiem za pomoc chorym w przyjęciu namaszczenia. Wspólnotowy charakter sakramentu namaszczenia chorych najlepiej widać w połączeniu go z Mszą świętą z licznym udziałem wiernych.

Sytuacja człowieka chorego jest szczególna. Choroba jest niejako wpisana w życie i stanowi jego nieodłączną część. Stanowi też wyzwanie dla wiary człowieka nią dotkniętego. Dlatego też sakrament namaszczenia jest jej wyjątkowym wyrazem. Sakrament namaszczenia chorych łączy człowieka z Chrystusem Panem, umacnia go, sprawiając, że chory ma dość odwagi w wierze, by pogodzić się z zaistniałą sytuacją, która przecież może nawet skończyć się śmiercią.

Panie i Ojcze nasz, natchnij opiekujących się chorymi miłością i dobrocią dla cierpiących. Daj im cierpliwość i wytrwałość. Chroń ich od wszystkiego złego we wszelkich ich pracach. Daj im siłę moralną i fizyczną, aby sumiennie spełniali swe posłannictwo w imię Boga, który jest najwyższym lekarzem i uzdrowicielem.