Czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu, w pierwszy Czwartek Miesiąca - 2 lutego obchodziliśmy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane popularnie świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest to pamiątka ofiarowania małego Chrystusa w świątyni jerozolimskiej. Na Mszach świętych księża uroczyście poświęcili świece - gromnice, nazywane tak, gdyż miały one ochraniać domostwa i ich mieszkańców od gromów w czasie burz.
Jest to ciekawe święto. Mocno brzmi jego nowy, od niewielu lat nadany przez Jana Pawła II, wymiar Dnia Życia Konsekrowanego. Patrząc na płonącą świecę lepiej rozumiemy wartość życia konsekrowanego, spalającego się na chwałę Boga i pożytek ludzi. Takie ma też być każde chrześcijańskie życie.
Obecnie Święto Ofiarowania Pańskiego kończy w Polsce czas śpiewania kolęd, wystawiania stajenek i ubierania choinek, mimo, iż okres Bożego Narodzenia zakończył się już po Święcie Chrztu Pańskiego. Jest to związane z silną tradycją śpiewania kolęd w naszym kraju; a na ten wyjątek zgodziła się Stolica Apostolska. Stąd też nasz chór parafialny na Mszy św. o godz. 18.00 zaśpiewał po raz ostatni piękne pastorałki.
W tym dniu również Aktu Ofiarowania swoich dzieci dokonali rodzice. Akt ten uświadamia rodzicom, że władzę rodzicielską wobec dzieci wykonują niejako w imieniu Pana Boga. Z tej właśnie racji mają prawo nie tylko do szacunku, ale i do czci ze strony dzieci, co nakazuje czwarte przykazanie
Boże: Czcij ojca swego i matkę swoją. Rodzice ustawicznie mają mieć na uwadze i to, że w całym zatroskaniu o dzieci, są nieustannie wspierani Bożą łaską i Bożą Wszechmocą. Dokonanie tego Aktu wobec każdego dziecka doskonale współbrzmi z codzienną modlitwą rodziców i częstym błogosławieniem swoich dzieci.
Różne
Odzwiedzający
Odwiedza nas 289 gości oraz 0 użytkowników.